Terwijl de meeste reigerachtigen in moerassen leven en vissen of kikkers eten, leven Koereigers meer op graslanden, waar ze achter het vee aan lopen en de grond naar insecten afzoeken. In dat opzicht is deze kleine, in hoofdzaak insectenetende reiger zonder meer een buitenbeentje in de familie Ardeidae.
Een kleine reiger die het vee volgt
Koerelgers zijn niet gebonden aan plassen, moerassen en meer van dat type vochtige gebieden waar andere reigers gedijen. In plaats daarvanvolgen ze grote zoogdieren in natuurlijke graslanden, vee op weidegronden of ploegende boeren op de akker.
Wanordeijke zwermen
Koereigers foerageren in groepen en broeden in kolonies. Ze vliegen ook in groepen, met langzame, regelmatige wiekslagen en ingetrokken hals. Maar in tegenstelling tot andere reigerachtigen vliegen ze in wanordelijke zwermen, waarbij van formatie in het geheel geen sprake lijkt te zijn.
Ingewikkelde balts
Koereigers zijn meestal zwijgzaam, behalve in de broedtijd. Dan brengen ze luide, krassende geluiden voort, zoals “ark” en “ag-ag-ag” of “orr-orr-orrk’ Als de lente is aangebroken, beginnen de mannetjes één of twee nestplaatsen binnen de kolonie te verdedigen. Daarna begint de baltsceremonie: de mannetjes pronken met hun mooiste veren, klauteren met hangende vleugels in wankel evenwicht over de takken van hun zitboom en vliegen onder het slaken van reeksen korte, neuzerige roepgeluiden lawaaiig op. Eén voor één komen de vrouwtjes dichterbij om de baltsdans van ieder mannetje goed te bekijken. Meestal is pas na een aantal dagen een broedpaar gevormd.
Ieder zijn taak
Het mannet]e en het vrouwtje bouwen samen een nest, maar voeren daarbij verschillende taken uit. De taakverdeling luistert nauw: het mannetje verzamelt alle voor de nestbouw benodigde materialen en brengt die naar het vrouwtje dat alles netjes opstapelt. Het nest krijgt de vorm van een groot platform van takken, riethalmen en dunnere rijsjes. Daarop legt het vrouwtje even later vier of vijf bleekblauwgroene eieren. Die komen na drie tot vier weken van ijverig broeden uit. De jongen concurreren sterk met elkaar om het beschikbare voedsel, wat in de eerste dagen leidt tot een hoge sterfte onder de jongen. Na twee tot drie weken gaan de overgebleven jongen steeds meer van het nest af en klauteren ze waaghalzig rond in de takken. Ze worden dan regelmatig aangevallen en soms zelfs gedood door andere broedparen. Na nog eens vier tot zes weken worden ze eindelijk echt zelfstandig.
Voedsel
Omdat men Koereigers geregeld op de rug van koeien ziet zitten, wordt vaak gedacht dat ze daar parasieten zoals teken wegvangen.Feitelijk eten ze alleen de insecten die door de voorbijstampende kudde uit het gras worden opgejaagd. Ze zijn vooral verzot op sprinkhanen, krekels, vliegen en spinnen. Toch versmaden ze ook kikkers en visjes niet.Koereigers foerageren alleen of in groepjes.Is de prooi zo groot dat hij niet makkelijk naar binnen glijdt, dan wordt hij eerst bewusteloos geslagen en onder water gehouden, maar niet aan stukken getrokken. De jachttechnieken van Koereigers zijn zo doeltreffend dat sommige boeren liever deze vogels als insectenbestrijders inzetten dan dat ze hun toevlucht tot insecticiden nemen.
Verwante soorten
De meer zandkleurige Ralreiger (Ardeola ralloides) en de grijs-witte, grotere Blauwe reiger (Ardea cjnerea) kunnen bij helder licht in de verte met de Koereiger worden verward. Die soorten leven echter meestal op vochtige plaatsen (rietlanden, slootkanten) en eten in hoofdzaak vissen en kikkers.
Niet te verwarren met….
De Kleine zilverreiger (Egretta garzetta), een wat grotere moerasvogel met een zwarte snavel en zwarte poten.
Â
Â
Ecologie en bedreigingen voor de soort
Een reiger die niet aan water gebonden is .
Koereigers eten insecten en zijn voor hun voedsel afhankelijk van grote hoefdieren zoals rundvee, waaromheen altijd veel van dat soort diertjes zwermen. Koereigers leven dus vaak in open cultuurland. In de loop der eeuwen hebben ze zich aan de activiteiten van mensen aangepast, waardoor ze zich in alle werelddelen hebben weten te vestigen.
Savanne, steppe, weide
Alle reigerachtigen leven in hoofdzaak van vis, maar dat geldt niet voor de Koereiger. Die eet maar heel af en toe vis en komt ook niet zozeer in waterrijke milieus voor, maar meer in natuurlijke graslanden of op cultuurland Hij leeft vooral op de tropische savanne, in gematigde steppegebieden en in weilanden en akkers. In al deze milieus, hoe verschillend ook, volgt hij steeds het vee of andere grote zoogdieren, zoals olifanten, neushoorns, zebra’s, giraffes en nijlpaarden. Op die manier kunnen Koereigers op hun gemak de insecten uit de lucht plukken die door de kudde massaal uit het gras worden opgeschrikt. Na zonsondergang verschuilen ze zich in lage bomen, dicht struikgewas of in een rietkraag.
Aantallen
De Europese broedpopulatie wordt op 69.000 tot 88.000 paren geschat. Spanje levert hierin het leeuwendeel, maar in Frankrijk broeden ook 4000 tot 5000 paren, Uit Nederland zijn alieen incidentele broedgevallen bekend (1988, 1998 2006).
Zowel in Afrika
De Koereiger is van oorsprong een Afrikaanse soort, maar de vogel heeft zich geleidelijk aangepast aan menselijke actviteiten en is nu wijdverbreid op bijna alle continenten. Hij is zeer algemeen in Kenia en Tanzania, maar komt in feite overal in Afrika ten zuiden van de Sahara voor. Omdat hij ook ten noorden van de Sahara in de Maghreblanden voorkomt, heeft de soort zich als logisch gevolg daarvan op het Iberisch Schiereiland en in Zuid- en West-Frankrijk uitgebreid. In andere Europese landen is de Koereiger niet meer dan een toevallige gast. Verder oostwaarts komt de Koereiger voor op Madagaskar, op het Indiase subcontinent, in Zuidoost-Azië, in Australië en in Nieuw-Zeeland.
...als in Amerika
Nadat de Koereiger zich rond 1877 blijk baar spontaan in Zuid-Amerika — onder meer in Guyana en Suriname — had gevestigd, verschenen de eerste exemplaren in 1941 in Noord-Amerika. Inmiddels heeft deze kleine reiger 48 van de 50 staten van Amerika gekoloniseerd en sinds 1962 ook Zuidoost-Canada. Bovendien heeft hij grote delen van Midden-Amerika gekoloniseerd en is hij nu wijdverspreid in Zuid-Amerika, zowel in het noorden (van Peru tot Frans Guyana) als in verschillende landstreken van Brazilië en Argentinië.
Status van de soort
De Koereiger is geen bedreigde diersoort. In veel gebieden breiden de broedpopulaties zich krachtig uit Hier en daar lijken ze zelfs net voortbestaan van andere vogelsoorten in gevaar te brengen. De expansie werd mogelijk door de groei van de veehouderij die ten koste ging van grote oppervlakten bos
Leefgebied  De Koereiger
Dankzij een groot aanpassingsvermogen heeft de Koereiger zich in de laatste eeuwen geweldig uitgebreid. Zijn oorsprong ligt in Afrika, waar hij heel algemeen Disp maar hij komt nu ook voor in Zuidwest-Europa, Zuid-Azië, Oceanië en Noord- en Zuid-Amerika.
